Εντυπώσεις από εκδήλωση στις Γυναικείες Φυλακές Θήβας

Η έκθεση κούκλας με δημιουργίες από τις κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας, αφού άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις με τη μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου, έλαβε τέλος. Επόμενο βήμα η Θήβα! Nα μεταφέρουμε τα νέα της έκθεσης και τα μηνύματα του κόσμου στα κορίτσια, που δημιούργησαν τις κούκλες. Η ομάδα αποτελούμενη από εθελοντές, ασκούμενες και στελέχη της Άρσις, αφού πήρε λίγο χρόνο να ετοιμάσει έναν χώρο κατάλληλο να φιλοξενήσει μια χριστουγεννιάτικη γιορτή, υποδέχτηκε τα κορίτσια. Τα νέα διαδοθήκαν, τα δώρα μοιράστηκαν, οι μουσικοί έπαιζαν τραγούδια εντός και εκτός κλίματος και ο χορός ξεκίνησε. Κάπως έτσι πέρασε και η μέρα στη Θήβα ενώ τελείωσε με ευχές και ελπίζοντας τα κορίτσια να διασκέδασαν και να γέμισαν συναισθήματα χαράς και ελπίδας!

Εντυπώσεις από Έκθεση Κούκλας του Λόγος και Ύφασμα

Με πολλή χαρά η ΑΡΣΙΣ στο πλαίσιο του προγράμματος «Λόγος και Ύφασμα» πραγματοποίησε και φέτος την έκθεση κούκλας στο εργαστήρι Μαιρηβή με υφασμάτινες δημιουργίες και κούκλες ραμμένες από τις κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας. Η έκθεση διήρκησε 4 ημέρες και η ευαισθητοποίηση του κόσμου μας συγκίνησε ιδιαίτερα καθώς έννοιες όπως :αγάπη, κοινωνικό ενδιαφέρον και αλληλεγγύη εκφράστηκαν έντονα και φέτος, μέσα από την μεγάλη προσέλευση ενηλίκων, εφήβων και παιδιών στο κάλεσμά μας να στηρίξουν την δημιουργική προσπάθεια των γυναικών-κρατουμένων. Ο χώρος ήταν γεμάτος από όμορφες κούκλες, που η καθεμία ξεχωριστά “μιλούσε” σε όλους μας λέγοντας την ιστορία της κάθε “φυλακισμένης” ψυχής. Ευχόμαστε να στηρίζετε πάντα προσπάθειες, που δίνουν χαρά, δύναμη και ελπίδα σε άτομα που έχουν όλους εμάς ανάγκη.

Όταν η γυναίκα γίνεται αρχηγός της οικογένειας

ΜΟΝΟΓΟΝΕΪΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΣ

Η μονογονεϊκή οικογένεια δεν είναι ένα νέο κοινωνικό φαινόμενο.Κάποιοι μάλιστα υποστηρίζουν ότι στο παρελθόν ήταν πιο συχνό φαινόμενο αλλά οφειλόταν στους πρόωρους θανάτους των γονιών από ασθένεια, φυσικές καταστροφές, πολέμους, σε οικονομικούς λόγους (μετανάστευση) ή και πολιτικούς (πολιτική προσφυγιά, εξορία, φυλάκιση κ.λπ.) σε μια ταραγμένη πολιτικά χώρα, ιδίως όπως ήταν η Ελλάδα κατά τον Εμφύλιο και μετά, αλλά και στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους ή τη Μικρασιατική Καταστροφή.

Ωστόσο,στην σημερινή κοινωνία ο όρος έχει πάρει καινούργια μορφή.Να διευκρινίσουμε ότι ως μονογονεϊκή οικογένεια θεωρείται η οικογένεια εκείνη όπου τα τέκνα είναι κάτω των 18 ετών, ανήλικα δηλαδή, και εδώ υπάρχει μια διάσταση απόψεων ως προς το τι είναι μονογονεϊκή οικογένεια, γιατί, με βάση το νομικό πλαίσιο, π.χ. στην Ελλάδα το παιδί θεωρείται υπό την προστασία του γονέα που έχει την επιμέλεια μέχρι το πέρας των σπουδών, το τέλος της στρατιωτικής θητείας κ.λπ. Φυσικά δεν υπολογίζονται οι μόνοι γονείς που ξαναβρίσκουν ένα σύντροφο και αποτελούν έτσι τις λεγόμενες «συνδυασμένες οικογένειες» ή «θετές οικογένειες» ή «μεικτές οικογένειες». Στην Ευρώπη μονογονεϊκή οικογένεια θεωρείται και εκείνη που ο ένας γονέας απουσιάζει για οικονομικούς ή επαγγελματικούς λόγους, όπως είναι η μετανάστευση, το ναυτικό κ.λπ. Η μονογονεϊκότητα είναι για πολλούς μια περιοδική κατάσταση και αυτό εξηγεί κατά ένα μεγάλο μέρος την έλλειψη συντονισμένης και συλλογικής δράσης από την πλευρά τους, καθώς και την αποφυγή λήψης μέτρων από την πολιτεία.
Η μονογονεϊκότητα στην σημερινή εποχή έχει συνδεθεί με τον κοινωνικό αποκλεισμό(δεν νοείται δηλαδή μόνο ως έλλειψη πόρων, αλλά και ως σχετική αποστέρηση πλεονεκτημάτων και δικαιωμάτων και έλλειψη πρόσβασης σε διαδικασίες και ευκαιρίες. )
Τα στατιστικά στοιχεία είναι δυστυχώς απογοητευτικά. Το 18% των μόνων μητέρων αρχηγών νοικοκυριών είναι κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ μόνο το 5,8% των παντρεμένων συμβιούντων. Στη Μ. Βρετανία το 51,8 των φτωχών νοικοκυριών είναι μονογονεϊκή οικογένεια. Για τα παιδιά των μονογονεϊκών οικογενειών η φτώχεια είναι επίσης μια μάστιγα. Σε μια έρευνα που έγινε σε 18 χώρες (δυστυχώς δεν συμπεριλαμβάνεται η Ελλάδα αλλά τα στοιχεία είναι ενδεικτικά) το 50% των παιδιών που προέρχονται από τέτοιες οικογένειες ζουν κάτω από το όριο φτώχειας. Σε μερικές χώρες το ποσοστό είναι ακόμη πιο υψηλό και μην απορήσετε, αλλά αυτό συμβαίνει σε χώρες όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και η Νορβηγία.
Οι αιτίες αυτής της φτώχειας είναι πολλές. Κύρια είναι ο διαχωρισμός ενός νοικοκυριού σε δύο και κατά συνέπεια η αδυναμία κάλυψης των αναγκών. Αυξάνουν οι ανάγκες αλλά τα εισοδήματα παραμένουν τα ίδια. Στην περίπτωση των γυναικών αρχηγών Μ.Ο. θα λέγαμε ότι μειώνονται και εξαιτίας του περιορισμένου χρόνου που διαθέτουν ειδικά όταν τα παιδιά είναι μικρά. Στη χειρότερη θέση βρίσκονται οι ανύπαντρες μητέρες λόγω έλλειψης διατροφής.
Με το διαζύγιο ο άνδρας μένει ελεύθερος να κάνει και δύο δουλειές εάν επιθυμεί, κάτι που μπορούσε να κάνει και κατά τη διάρκεια του γάμου έτσι και αλλιώς, αφού η συμμετοχή του άνδρα στην άμισθη εργασία του νοικοκυριού είναι τουλάχιστον περιορισμένη έως ανύπαρκτη. (Η άμισθη εργασία υπολογίζεται, ανάλογα με την οικονομική μονάδα που χρησιμοποιείται, μεταξύ 44% και 110% της εθνικής παραγωγής στην Ολλανδία). Στην Κύπρο το 53% των ανδρών, σε κατάσταση γάμου, δεν συμμετέχουν καθόλου στο μεγάλωμα των παιδιών τους. Ειδικά όμως μετά το διαζύγιο η συμμετοχή του άνδρα περιορίζεται στην καλύτερη περίπτωση κάθε Σαββατοκύριακο που παίρνει το παιδί του και σε κάποια απογεύματα μέσα στο μήνα. Αυτό του δίνει πλεονέκτημα και στην προσωπική και συναισθηματική/σεξουαλική και κοινωνική ζωή σε σχέση με τη μόνη μητέρα, που δεν έχει πού να αφήσει το παιδί της και αδυνατεί συνήθως να ανταποκριθεί στις ανάγκες μιας καινούργιας σχέσης.
Αντίθετα, η έλλειψη χρόνου χαρακτηρίζει τις γυναίκες αρχηγούς μονογονεϊκών οικογενειών. Πολλές γυναίκες αδυνατούν να αφήσουν να παιδιά τους έστω και για πέντε λεπτά. Η αποδόμηση των οικογενειακών και κοινωνικών σχέσεων αφήνει τη μόνη μητέρα γυμνή από οποιαδήποτε συμπαράσταση σε μια περίοδο που και αυτή και το παιδί της τη χρειάζονται απελπισμένα. Πόσο μάλλον η γυναίκα αυτή να ψάξει για εργασία ή να βελτιώσει τα επαγγελματικά της προσόντα για να παρακολουθήσει τις αλλαγές στον εργασιακό χώρο και να είναι ανταγωνιστική. Οι πιο πολλές γυναίκες που κάνουν παιδιά σε μικρή ηλικία και χωρίζουν μένουν στάσιμες όσον αφορά την απόκτηση πρόσθετων επαγγελματικών προσόντων και συχνά αποκλείονται από την αγορά εργασίας πολύ νωρίς και αναγκάζονται να ασκήσουν εργασίες επιβίωσης. Το 50% των μόνων μητέρων δεν έχει καθόλου εκπαιδευτικά προσόντα συγκριτικά με το 38% όλων των γυναικών ηλικίας μεταξύ 25 και 49 ετών (Μ. Βρετανία).

Επιμελητές ανηλίκων: το χρονικό ενός θεσμού

Από τις παραγκουπόλεις στην κοινωνία της αποξένωσης

Ο Τάκης Τσαλκιτζόγλου, πρώην επιμελητής ανηλίκων, μιλά στο περιοδικό των Επιμελητών Ανηλίκων των Δικαστηρίων Ανηλίκων για την εξέλιξη του θεσμού των Ε.Α., στο πέρασμα των χρόνων.
Με μεγάλη συγκίνηση θυμάμαι τα πρώτα ηρωικά χρόνια που δούλεψα ως επιμελητής ανηλίκων στην Αθήνα. Η πρόσκληση σας να περιγράψω με γεμίζει χαρά αλλά και νοσταλγία. Δεν θέλω να εξωραϊσω το παρελθόν, αλλά δεν μπορώ να μην θαυμάσω και την εξέλιξη που παρουσίασε ο θεσμός.Και αν εκφράσω στο τέλος κάποιες επιφυλάξεις, ας τις θεωρήσετε, στην πιο καλή περίπτωση ,απλή γεροντική γκρίνια.
Διορίστηκα στην Αθήνα με το διαγωνισμό του 1959.Προηγουμένως είχα προσφέρει τις υπηρεσίες μου ως εθελοντής… Συστεγαζόμασταν σε μια αίθουσα 40-50 τ.μ.,την πρώτη αριστερά όπως μπαίνουμε στο Αρσάκειο. Η Υπηρεσία είχε πέντε ή έξι τμήματα (Γραμματείες τις λέγαμε τότε):Δικασίμου ,Επιμελειών, Επιπλήξεων ,Υφ’ όρον απολυόμενων ,Στατιστικής –Μελετών και Προλήψεως, που είχε τότε αρκετό έργο να επιτελέσει ,αφού δεχόταν καθημερινώς αιτήματα για να παρέμβουμε σε περιπτώσεις παιδιών που τελούσαν σε ηθικό κίνδυνο ,πριν δηλαδή από την τέλεση της αξιόποινης πράξης…
Όλοι είχαν μια εσωτερική διάθεση εθελοντικής προσφοράς…Ήταν όλοι αφοσιωμένοι με ιεραποστολικό ζήλο στο καθήκον της διαπαιδαγώγησης των ανηλίκων με αποκλίνουσα συμπεριφορά… Το ωράριο δεν είχε καμία σημασία…
Η Ελλάδα προσπαθούσε τότε να επουλώσει τα τραύματα μιας δεκαετίας σχεδόν πολεμικών και εμφύλιων συρράξεων ,το κύμα της αστυφιλίας πλημμύριζε τα αστικά κέντρα και τα σημερινά προάστια (Περιστέρι, Κοκκινιά, Νέα Ιωνία κ.α.) ήταν παραγκουπόλεις όπου στοιβάζονταν οι άνθρωποι από επαρχία.Κύριο μέλημα μας ήταν να βρούμε δουλειά στα παιδιά, στέγη σε κάποιο ίδρυμα,λύση που θα προστάτευε τα παιδιά από τους κινδύνους του δρόμου ,όταν βέβαια δεν υπήρχε οικογένεια. Αλωνίζαμε με τα λεωφορεία όλη την Αττική, αλλά όποια πόρτα και αν χτυπάγαμε μας άνοιγαν με ανακούφιση ,που κάποιος ερχόταν να βοηθήσει τα παιδιά τους.
Τη δεκαετία του ‘90 όλα άλλαξαν … Μπορούσε κανείς να διαπιστώσει τις αλλαγές αυτές μέσα σε μια κοινωνία ,που όσο καλυτέρευαν οι συνθήκες διαβίωσης ,τόσο μεγάλωνε η αποξένωση των ανθρώπων.
Όταν συνταξιοδοτήθηκα έφυγα με πικρία. Η στάση της Πολιτείας στις ανάγκες των νέων καιρών ήταν αναβλητική έως αδιάφορη. Η ελληνική κοινωνία είχε αλλάξει. Άλλα προβλήματα την κατέτρυχαν ,αυτά που σήμερα έχουν γιγαντωθεί. Το μεταναστευτικό, τα ναρκωτικά, περισσότερα αδικήματα βίας κλπ. Δυστυχώς, στον αγώνα αυτό οι Υπηρεσίες Επιμελητών καθυστέρησαν να ανταποκριθούν και οι ευθύνες ανήκουν αποκλειστικά στην Πολιτεία. Αδιαφορία του Υπουργείου για να προωθήσει τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, υποβάθμιση του κύρους των Επιμελητών ανηλίκων, καθυστέρηση της αποποινικοποίησης απλών τροχαίων παραβάσεων, αμήχανη αντιμετώπιση των νέων μορφών αντικοινωνικής συμπεριφοράς κ.α. Αλλά και στο σώμα των επιμελητών ήταν φανερή μια προϊούσα κόπωση ,αφού σε πολλούς από αυτούς η μακροχρόνια άσκηση ενός τόσο κοπιαστικού και ψυχοφθόρου έργου τους έχει «σκληρύνει».
(Απόσπασμα από την τριμηνιαία έκδοση του περιοδικού των Ε.Α.<<Επιμελούμαι>>)

"Δεν είμαστε αριθμοί. Είμαστε άνθρωποι με ονόματα και πατρίδες"

Το απόσπασμα που ακολουθεί αναρτήθηκε στον διαδικτυακό τόπο του ΚΕΘΕΑ ΣΤΡΟΦΗ. Μας μεταφέρει στo Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων του Αυλώνα και στην γιορτή που πραγματοποιήθηκε, πριν από μέρες, εκεί.

"Το επισκεπτήριο..."

Για 8η συνεχή χρονιά πραγματοποιείται έκθεση κούκλας στο εργαστήρι Μαιρηβή (Δεληγιώργη 33, Μεταξουργείο, τηλ. 210 5222181), με κούκλες ραμμένες από τις κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας (πρώην Κορυδαλλού), στο πλαίσιο του προγράμματος "Λόγος και Ύφασμα" της ΑΡΣΙΣ.

Από τότε που μεταφέρθηκαν οι φυλακές Κορυδαλλού στον ελαιώνα της Θήβας, η πρόσβαση είναι δύσκολη και οι επισκέπτες πιο λίγοι.

Όμως και φέτος οι κρατούμενες στέλνουν τις κούκλες που έχουν φτιάξει, στο εργαστήρι Μαιρηβή, όπου η πρόσβαση είναι εύκολη και ελπίζουν οι επισκέπτες να είναι πολλοί. Μην αφήσετε τις κούκλες να σας περιμένουν...

Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα κατατευθούν στο λογιστήριο των φυλακών, ξεχωριστά για την κάθε κρατούμενη.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ ΕΚΘΕΣΗΣ: 16 Δεκεμβρίου 2011 στις 20¨00

ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Από Σάββατο 17 Δεκεμβριου ως και Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου και ώρες 11:00 ως 20:00

Αντι- Παρτάκηδων Πάρτυ στην Κοζάνη

ΕΠΕΙΔΗ δεν είμαστε "παρτάκηδες"....ΕΠΕΙΔΗ προσπαθούμε να στηρίζουμε καθημερινά όσο το δυνατόν περισσότερους ανθρώπους που ζουν σε συνθήκες φτώχειας...ΕΠΕΙΔΗ οικονομικά την παλεύουμε μόνοι μας....ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΜΕ την Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου, στις 8:00 το βράδυ στον ΚΑΦΕΝΕ ΠΟΔΗΛΑΤΟ μια συνάντηση γνωριμίας, ανταλλαγής απόψεων, διασκέδασης και φιλίας για τους εθελοντές, τους φίλους της ΑΡΣΙΣ, αλλά και όποιον άλλο θέλει να μας γνωρίσει και να στηρίξει το έργο μας).
Τα παιδιά που λειτουργούν το ΠΟΔΗΛΑΤΟ αποφάσισαν να διαθέσουν τα έσοδα της βραδιάς, στην ΑΡΣΙΣ και στην προσπάθεια της να ανταποκριθεί στα πάγια έξοδα του χώρου όπου στεγάζεται.

Είναι σημαντικό να είστε εκεί έστω και για ένα ποτό, έστω και για μια κουβέντα μαζί μας.

Βοηθείστε στη διάδοση του party...φέρτε και τους φίλους σας!!!

Παγκόσμια μέρα παιδιού

Παγκόσμια Ημέρας του Παιδιού είναι η 11η Δεκεμβρίου και τα στοιχεία για τους παιδικούς θανάτους και την εκμετάλλευση, σε παγκόσμιο επίπεδο προκαλούν σοκ.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Unicef ακόμα και σήμερα, σε όλο τον κόσμο περισσότερα από 22.500 παιδιά την ημέρα χάνουν τη ζωή τους από αιτίες που μπορούν να προληφθούν, όπως έλλειψη εμβολίων, χρήση ακάθαρτου νερού, έλλειψη τροφής ή κακή διατροφή ενώ 158 εκατομμύρια παιδιά, ηλικίας 5-14 ετών, εργάζονται συχνά σε σκληρές και απαράδεκτες συνθήκες.

Οικογένειες έχασαν το σπίτι τους λόγω κρίσης και ζητούν στέγη σε ξενώνες

Ο αντίκτυπος της οικονομικής κρίσης στην ελληνική κοινωνία κάνει όλο και πιο έντονη την παρουσία του. Ήδη ο αριθμός των αστέγων στα όρια του Δήμου Αθηναίων ξεπερνά τους 2000. Πολλοί είναι αυτοί που έχασαν το σπίτι τους ή δεν έχουν πλέον την οικονομική δυνατότητα να νοικιάσουν ένα διαμέρισμα και στρέφονται σε ξενώνες φιλοξενίας.

Συναντήσεις με Εθελοντές/τριες και Έναρξη Εθελοντικών Δράσεων για τη νέα Περίοδο

Τον τελευταίο μήνα πραγματοποιήθηκαν ομαδικές συναντήσεις με όσους/ες εξέφρασαν ενδιαφέρον για εθελοντική εργασία στην ΑΡΣΙΣ για την περίοδο 2011-2012. Στις συναντήσεις αυτές έγινε γνωριμία των εθελοντών/τριών μεταξύ τους και με στελέχη και παλιότερους εθελοντές της οργάνωσης, παρουσιάστηκαν οι δράσεις που σχεδιάζονται για τη φετινή περίοδο και συμπληρώθηκαν οι σχετικές αιτήσεις για συνεργασία. Δύο συναντήσεις πραγματοποιήθηκαν στο κεντρικό γραφείο της ΑΡΣΙΣ και μία ακόμα στην Εστία Προσφύγων.

Έτσι, για τη νέα περίοδο, δημιουργήθηκαν και ξεκίνησαν ήδη δουλειά οι εξής ομάδες δράσης:

• Ομάδα εργαστηρίου «Λόγος και Ύφασμα» στη Γυναικεία Φυλακή Κορυδαλλού   
• Ομάδα δουλειάς με τα παιδιά στο δρόμο
•  Ομάδες (2) πλαισίωσης δημιουργικών εργαστηρίων (κρουστά και θέατρο)
• Ομάδες (2) ενισχυτικής διδασκαλίας στο γραφείο και στην Εστία Προσφύγων
• Ομάδα δημιουργικής απασχόλησης στην Εστία Προσφύγων
• Ομάδα εξωτερικών δραστηριοτήτων στην Εστία Προσφύγων

Συνολικά, 32 νέοι εθελοντές και εθελόντριες απευθυνθήκαν στην ΑΡΣΙΣ για συνεργασία. Κάποιοι από αυτούς ενταχθήκαν σε δράσεις, οι οποίες υλοποιούνται από παλιά, ενώ κάποιοι ξεκινούν τη συνεργασία τους με την ΑΡΣΙΣ συμμετέχοντας σε δράσεις που γέννιουνται φέτος. Και στις δύο περιπτώσεις, ισχύουν τα σταθερά συμβόλαια συνεργασίας, που αποτελούν οδηγό για την ΑΡΣΙΣ στη δουλειά με εθελοντές. Βασικοί άξονες των συμβολαίων αυτών αποτελούν οι αξίες της ενεργού συμμετοχής, της συνέπειας και συνέχειας στην παρουσία, της εκπαίδευσης και συνεχούς στήριξης και εποπτείας και της δημιουργίας ενός κλίματος δημιουργικής εργασίας.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας μας με τους εθελοντές και τις εθελόντριες, η κάθε ομάδα δράσης πραγματοποιεί σε μηνιαία βάση συναντήσεις συντονισμού και εποπτείας με το αντίστοιχο στέλεχος ή συντονιστή εθελοντή, ενώ, ανά τρίμηνο, πραγματοποιούνται οι συναντήσεις της  «Κοινότητας Εθελοντών/τριών» της ΑΡΣΙΣ, στην οποία συζήτιουνται θέματα εθελοντισμού και γίνεται μοίρασμα εμπειρίας ανάμεσα στις διάφορες εθελοντικές ομάδες.

Η φετινή έναρξη έγινε σε κλίμα δημιουργικής προσφοράς και συνεργασίας, με αρκετούς νέους ανθρώπους να δηλώνουν διαθέσιμοι και «ορεξάτοι» για δουλειά, ανάπτυξη πρωτοβουλιών και  σύνδεση με το έργο της ΑΡΣΙΣ στο σύνολό του.

Το ενδιαφέρον της ΑΡΣΙΣ για συνεργασία με εθελοντές και εθελόντριες παραμένει! Όσοι και όσες θέλουν να δηλώσουν διαθεσιμότητα για εθελοντική εργασία σε κάποια από τις δράσεις της ΑΡΣΙΣ ή σε καινούργιες που ίσως δημιουργηθούν, μπορούν να απευθύνονται στο τηλέφωνο του κεντρικού γραφείου στην Αθήνα, 210 8259880, ή να επικοινωνεί ηλεκτρονικά, γράφοντας στη διεύθυνση arsisathina@gmail.com.

Καλό μας ξεκίνημα!