Η ΑΡΣΙΣ, Κοινωνική Οργάνωση Υποστήριξης Νέων, λειτουργεί από το 1992, δουλεύοντας ακατάπαυστα με δημιουργικότητα, επαγγελματισμό και διάθεση για καινοτομία σε πολλά και πολυδιάστατα πεδία υποστήριξης πληθυσμών που ανήκουν σε κοινωνικά ευάλωτες ομάδες. Παράλληλα, λειτουργεί ως μοχλός πίεσης σε θέματα που αφορούν σε πολιτικές αντιμετώπισης σημαντικών κοινωνικών ζητημάτων, συμμετέχοντας σε διαβουλεύσεις και δημόσιες συζητήσεις και ευαισθητοποιώντας την κοινότητα σε σχέση με τα θέματα αυτά.
Από νωρίς στη ζωή της οργάνωσης, η οικονομική ροή αποτέλεσε ένα από τα ευάλωτα σημεία της δουλειάς μας. Βασισμένη κατά κύριο λόγο σε Ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα, η ροή αυτή μας έφερε σε πολλές περιπτώσεις αντιμέτωπους/ες με ιδιαίτερες προκλήσεις, οι οποίες, αναπόφευκτα, έχουν τις επιδράσεις τους και στην καθημερινότητα της οργάνωσης, συχνά «βαραίνοντας» το κλίμα και περιορίζοντας τις δυνατότητές μας να υλοποιήσουμε συγκεκριμένα κομμάτια από δράσεις. Παρόλα αυτά, η δυνατότητα να οραματιστούμε, να πάρουμε πρωτοβουλίες, να αναζητήσουμε εναλλακτικές λύσεις με δημιουργικότητα και έμπνευση παρέμεινε αμείωτη.
Και έτσι φτάνουμε στο σήμερα. Αυτή τη στιγμή, οι εκκρεμότητες σε αμοιβές στελεχών έχουν φτάσει σε σημεία πρωτόγνωρα, ακόμα και για τα «εκπαιδευμένα» σε τέτοιες συνθήκες στελέχη της ΑΡΣΙΣ. Σε κάποιες περιπτώσεις, η καθυστέρηση στις αμοιβές ξεπερνάει τους 12 μήνες, κάνοντας την κατάσταση δυσβάσταχτη έως ανυπόφορη. Πιο συγκεκριμένα ακόμα, το πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Χώρου «Συνανάπτυξις», ενώ έχει φτάσει στη λήξη του μετά από 2 χρόνια υλοποίησης, έχει δώσει μόνο το 8% από τον προβλεπόμενο προϋπολογισμό, ύψους 112.400 ευρώ, με αποτέλεσμα και σε συνδυασμό με τις παλαιότερες οικονομικές εκκρεμότητες της ΑΡΣΙΣ, να δημιουργούνται σημαντικά κενά σε ενοίκια, λογαριασμούς και, όπως προαναφέραμε, αμοιβές εργαζομένων.
Θεωρούμε ευθύνη μας να μοιραζόμαστε και να εκθέτουμε αυτού του είδους τις έντονες ανισότητες ανάμεσα στην προσφορά εργασίας και την προσυμφωνηθείσα αμοιβή, ανάμεσα στην επένδυση χρόνου και την αποζημίωση, ανάμεσα στη διαμόρφωση ιδεολογίας και τη δυνατότητα υλοποίησης δράσεων. Δεν παραμένουμε αδρανείς παρατηρητές και παίρνουμε στίγμα από την κρισιμότητα των συνθηκών και τον αντίκτυπο που έχουν οι προαναφερθείσες καθυστερήσεις τόσο στην αποτελεσματικότητά μας ως επαγγελματίες όσο και στη δυνατότητά μας να ονειρευτούμε, να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε νέες δράσεις σε πεδία δουλειάς που νοιαζόμαστε και στα οποία χρόνια τώρα καταθέτουμε χρόνο και ενέργεια (για να μην αναφερθούμε στις συνέπειες των οικονομικών δυσκολιών στην προσωπική ζωή του καθενός και της καθεμιάς από μας).
Σε αυτή τη λογική, η ομάδα προσωπικού του γραφείου ΑΡΣΙΣ Αθήνας αποφάσισε για πρώτη φορά να κλείσει τις πόρτες για τις μέρες Πέμπτη 14 και Παρασκευή 15 Απριλίου 2011, κατά τις οποίες, αν και θα βρίσκεται στο γραφείο, δεν θα δεχτεί αιτήματα (τηλεφωνικά, ηλεκτρονικά ή φυσική παρουσία), δεν θα πραγματοποιήσει ραντεβού και δεν θα προχωρήσει στην διεκπεραίωση διοικητικών ενεργειών. Με τον τρόπο αυτό, ξεκινάμε μία σειρά από κινήσεις αντίδρασης και διαμαρτυρίας, ελπίζοντας να ενημερώσουμε και να ευαισθητοποιήσουμε συναδέλφους και συνεργάτες, αλλά και να πιέσουμε, με όποια μέσα έχουμε, για την αλλαγή μίας απαράδεκτης πραγματικότητας.
Τα στελέχη του γραφείου ΑΡΣΙΣ Αθήνας
Δευτέρα, 11 Απριλίου 2011
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Μαΐου, θα διοργανωθεί το 1ο Πανελλήνιο Ποδοσφαιρικό Τουρνουά ενάντια στη φτώχεια και στον κοινωνικό αποκλεισμό, υπό τον τίτλο «Γκολ στον Κοινωνικό Αποκλεισμό», το οποίο τελεί υπό την αιγίδα της Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού.
Μαθήματα ελληνικής γλώσσας, μυθολογίας και ιστορίας παρακολουθούν από τις αρχές Απριλίου 15 κρατούμενοι στο Κέντρο Απεξάρτησης Τοξικομανών Κρατουμένων (Κ.Α.Τ.Κ) στον Ελεώνα Θηβών.
Ο Στάθης Γράψας-ηθοποιός,σκηνοθέτης-μίλησε στο tvxs.gr για την συνεργασία του με τους κρατούμενους του Ειδικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Αυλώνα, την παράσταση «Αφετηρία» που πρόκειται να ξαναπαρουσιάσουν στο τέλος του μήνα αλλά και την ανάγκη προσφοράς των καλλιτεχνών στην αφύπνιση της κοινωνίας.
Για παράνομη κράτηση, για απάνθρωπη μεταχείριση και ανεπαρκή φροντίδα του Eivas Rahimi, ασυνόδευτου ανήλικου από το Αφγανιστάν, καταδικάστηκε πριν λίγες μέρες η χώρα μας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ). 
