Η πρόσφατη καταγγελία εθελόντριας για απάνθρωπες συνθήκες σε ίδρυμα που φιλοξενεί παιδιά με αναπηρία έρχεται να μας θυμήσει την αναλγησία της κοινωνίας μας για παροχή ουσιαστικής φροντίδας σε αυτά τα παιδιά.
Η νεαρή κοπέλα τονίζει'' Πολλά από τα παιδιά φαίνονται αποκρουστικά, αλλά δεν είναι δικό τους λάθος: κανείς δεν νοιάζεται να τα ντύσει με ρούχα του μεγέθους τους, καθαρά και χωρίς σχισίματα, να κόψει τα μαλλιά τους στην ώρα τους, να τα βοηθήσει να πλύνουν τα δόντια τους, να βάλουν κάποια ενυδατική λοσιόν στα πόδια και τα χέρια, να κάνουν ντους όταν χρειάζεται... Το νοσηλευτικό προσωπικό βάζει την υπηρεσιακή στολή του, μόνο όταν έρχεται κάποια επιθεώρηση από το υπουργείο Υγείας''Σε ένα άλλο μέρος της συνέντευξης της δηλώνει''Αυτά τα παιδιά, όταν οι συγγενείς τους τα επισκέπτονται κατά καιρούς, δείχνουν πιο ευτυχισμένα και ήρεμα. Όμως για πολλά παιδιά κανείς δεν έρχεται ποτέ... Η οικογένειά τους τα έστειλε σ’ αυτό το ίδρυμα και προσπαθεί να τα ξεχάσει. Τα άτομα με διανοητικές αναπηρίες είναι στο περιθώριο της κοινωνίας μας. Δεν νιώθουμε άνετα να τα δούμε στους κινηματογράφους, στα καφέ, περπατώντας στο πάρκο ή να απολαμβάνουν άλλες κοινόχρηστες εγκαταστάσεις. Δεν θέλουμε το δικό μας «φυσιολογικό» παιδί να παίζει με παιδιά με ειδικές ανάγκες. Κρίνουμε, λοιπόν, ότι θα πρέπει να είναι καλύτερα να απομονωθεί σε κάποια ιδρύματα με ψηλό φράχτη, μακριά από τα μάτια μας.''
Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στο cosmos.gr.
Περισσότερες πληροφορίες υπάρχουν στο cosmos.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.