ΠΑΝΩ ΑΠΟ 20.000 ΨΑΧΝΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΤΑΛΥΜΑ ΤΗΣ ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΑΣ Πήγε τρέχοντας και το άρπαξε, ουρλιάζοντας από τη χαρά του. Η κούτα από χοντρό χαρτόνι ήταν ό,τι καλύτερο του είχε συμβεί το τελευταίο εξάμηνο.
Τώρα μπορεί να βγάλει το χειμώνα κουλουριασμένος στο στενάκι της πρωτεύουσας. Σίγουρα είναι πολύ πιο τυχερός από τον άλλο άστεγο που προχθές παραλίγο να γίνει κομμάτια ψάχνοντας για τον ίδιο «θησαυρό» στον μεγάλο πράσινο κάδο.
Τώρα μπορεί να βγάλει το χειμώνα κουλουριασμένος στο στενάκι της πρωτεύουσας. Σίγουρα είναι πολύ πιο τυχερός από τον άλλο άστεγο που προχθές παραλίγο να γίνει κομμάτια ψάχνοντας για τον ίδιο «θησαυρό» στον μεγάλο πράσινο κάδο.
Η εικόνα γνώριμη σε όσους περπατούν στα πεζοδρόμια των πόλεων. Η πολιτεία όμως έχει στρέψει το βλέμμα της αλλού. Το ελληνικό κράτος όχι μόνο δεν ξέρει πόσοι είναι οι άστεγοι, αλλά δεν έχει φροντίσει να τους καλύψει κοινωνικά και νομικά. Το υπουργείο Υγείας υποστηρίζει ότι πέρσι ανέρχονταν σε 7.720 (5.300 στην Αθήνα), το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο τους ανεβάζει στους 17.000 σε όλη τη χώρα, ενώ οι ΜΚΟ κάνουν λόγο για περισσότερους από 20.000 άστεγους. Ολα αυτά χωρίς να υπολογίζονται οι αλλοδαποί και οι Ρομά.
Το τραγικότερο όλων όμως είναι ότι οι άστεγοι βουλιάζουν καθημερινά σε ένα νομικό κενό που τους εμποδίζει να λάβουν οποιοδήποτε επίδομα ή τους προτρέπει (εάν έχουν τον τρόπο) να παρανομήσουν. Νομικός όρος ή χαρακτηρισμός για τους άστεγους δεν υπάρχει. Ετσι, για να δικαιούται κάποιος επίδομα πρόνοιας ως άστεγος, πρέπει να προσκομίσει στις αρμόδιες υπηρεσίες γνωμάτευση στην οποία να πιστοποιείται ότι είναι 67% ψυχικά ή σωματικά ανάπηρος. Ελάχιστοι, λοιπόν, παίρνουν το επίδομα και οι περισσότεροι δεν καταγράφονται, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που, ξέροντας τα «κόλπα», το παίρνουν χωρίς να το δικαιούνται.
Πίσω από τους αριθμούς, η πραγματικότητα διαγράφεται ζοφερή.Οι άστεγοι αυξάνονται διαρκώς, όχι μόνο στις μεγαλουπόλεις αλλά και σε μικρότερες πόλεις, γεγονός που εντείνει φαινόμενα βίας στους κόλπους των ίδιων των άστεγων: η «πληρότητα» στα ξενοδοχεία αστέγων και οι λιγοστές «καβάτζες» δεν αρκούν για να βρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι προσωρινό κατάλυμα για να βγάλουν έστω μια νύχτα. Τα επεισόδια και οι τραυματισμοί για μια ζεστή γωνιά είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο.
(Τα αποσπάσματα προήλθαν από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία και αναλυτικότερο αφιέρωμα υπάρχει στο ΠΡΕΖΑ TV (2-11-2010).)
Το τραγικότερο όλων όμως είναι ότι οι άστεγοι βουλιάζουν καθημερινά σε ένα νομικό κενό που τους εμποδίζει να λάβουν οποιοδήποτε επίδομα ή τους προτρέπει (εάν έχουν τον τρόπο) να παρανομήσουν. Νομικός όρος ή χαρακτηρισμός για τους άστεγους δεν υπάρχει. Ετσι, για να δικαιούται κάποιος επίδομα πρόνοιας ως άστεγος, πρέπει να προσκομίσει στις αρμόδιες υπηρεσίες γνωμάτευση στην οποία να πιστοποιείται ότι είναι 67% ψυχικά ή σωματικά ανάπηρος. Ελάχιστοι, λοιπόν, παίρνουν το επίδομα και οι περισσότεροι δεν καταγράφονται, ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που, ξέροντας τα «κόλπα», το παίρνουν χωρίς να το δικαιούνται.
Πίσω από τους αριθμούς, η πραγματικότητα διαγράφεται ζοφερή.Οι άστεγοι αυξάνονται διαρκώς, όχι μόνο στις μεγαλουπόλεις αλλά και σε μικρότερες πόλεις, γεγονός που εντείνει φαινόμενα βίας στους κόλπους των ίδιων των άστεγων: η «πληρότητα» στα ξενοδοχεία αστέγων και οι λιγοστές «καβάτζες» δεν αρκούν για να βρουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι προσωρινό κατάλυμα για να βγάλουν έστω μια νύχτα. Τα επεισόδια και οι τραυματισμοί για μια ζεστή γωνιά είναι πλέον καθημερινό φαινόμενο.
(Τα αποσπάσματα προήλθαν από την εφημερίδα Ελευθεροτυπία και αναλυτικότερο αφιέρωμα υπάρχει στο ΠΡΕΖΑ TV (2-11-2010).)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.