Όταν οι έφηβοι φεύγουν από το σπίτι

Ώς παιδιά που έχουν φύγει από το σπίτι,ορίζουμε αυτά που το έχουν εγκαταλείψει αλλά και αυτά που σκέπτονται να το κάνουν άμεσα.Μια πρόσφατη έρευνα στην Μεγάλη Βρετανία κατέδειξε ότι 100.000 παιδιά κάτω των 16 ετών,εγκαταλείπουν τα σπίτια τους κάθε χρόνο,μερικά από αυτά μικρό χρονικό διάστημα,ενώ άλλα το επαναλαμβάνουν συχνά με αποτέλεσμα να καταλήγουν άστεγα.

Στην Ελλάδα,τo 2009, το Εθνικό Κέντρο για τα Εξαφανισμένα, Κακοποιημένα και υπό Εκμετάλλευση Παιδιά -μία από τις Δράσεις του Εθελοντικού Οργανισμού για τα Παιδιά «Το Χαμόγελο του Παιδιού»έλαβε 263 αιτήματα για βοήθεια σε περιπτώσεις εξαφάνισης παιδιών.Από αυτά, το 28% των περιπτώσεων αφορούσε παιδιά ηλικίας κάτω των 12 ετών και το 65% αφορούσε εξαφανίσεις εφήβων. Σε 50 περιπτώσεις επρόκειτο για γονική αρπαγή, αριθμός που αυξάνεται ολοένα και περισσότερο όταν συνδέεται με γονικές αρπαγές σε διασυνοριακό επίπεδο.

Φαίνεται ότι για τα περισσότερα παιδιά η φυγή από το σπίτι δεν αποτελεί ένα προσχεδιασμένο πλάνο.Συχνά αποφασίζουν εκείνη τη στιγμή να αφήσουν το σπίτι χωρίς εφόδια,χρήματα,ζεστά ρούχα και χωρίς να έχουν ιδέα σχετικά με το που μπορούν να ζητήσουν βοήθεια.Οι λόγοι ποικίλλουν:

-Λογομαχία

-Βία στην οικογένεια

Ο Χρήστος έφυγε από το σπίτι του μετά από καβγά με την μητέρα του που τον κατηγόρησε ότι έκλεψε λεφτά από το πορτοφόλι της.Ο Χρήστος έφυγε,γυρνούσε στους δρόμους και όταν επέστρεψε σπίτι-η μητέρα του για άλλη μια φορά τον χτύπησε.

-Εγκυμοσύνη

Η Δήμητρα στα 17 της έφυγε από το σπίτι.''Είμαι έγκυος δεν θέλω να το μάθει η μαμά μου.Έφυγα σε μια άλλη πόλη.Δεν μπορώ πλέον να αντικρύσω τη μητέρα μου

-Σεξουαλική κακοποίηση

Η Φωτεινή,στα δεκατέσσερα της,λέει:''Ο πατέρας μου άρχισε να με κακοποιεί και η μητέρα μου δεν με πίστεψε.Έφυγα από το σπίτι.Φοβάμαι,ο πατέρας μου θα ψάξει και θα με βρεί.

Αυτές ήταν ενδεικτικές ιστορίες παιδιών που φεύγουν από το σπίτι όπως τις καταγράφει καθημερινά η Εταιρία Ψυχοκοινωνικής υγείας του Παιδιού και του Εφήβου μέσα από την γραμμή ψυχοκοινωνικής υγείας του παιδιού.Σε μια κοινωνία,όπως η σημερινή,ο τηλεφωνικός θάλαμος και η φωνή ενός επαγγελματία συμβούλου αποτελεί τη μόνη πηγή βοήθειας για παιδιά που έχουν φύγει από το σπίτι τους.